ازدواج کردن با فردی که از ازدواج قبلی خود فرزندی دارد، می تواند والد ناتنی را با مشکلاتی روبرو کند، زیرا احتمالا ارتباط برقرار کردن با فرزندانی که شما والد او نیستید، دشوار بوده و به آگاهی و مهارت هایی در این زمینه نیازمند است. زندگی کردن به عنوان یک والد ناتنی چالش هایی که خواهد داشت، در نتیجه بسیار مهم است که در مورد انتظارات خودتان و چگونگی برخورد با این موضوع با شریک زندگی خود صحبت کنید، بهتر است تا جای ممکن، کارها را به آرامی پیش ببرید تا همه اعضای خانواده بتوانند با این موضوع وفق پیدا کنند و با آن کنار بیایند. اگر با چالش های پیش رو به درستی برخورد کنید می توانید به نتایج بهتری برسید و از طرف فرزند ناتنی خود نیز مورد پذیرش قرار بگیرید و حتی در آینده نقش بیش تری نسبت به یک والد ناتنی برای او داشته باشید.
والد ناتنی
در این مقاله قصد داریم در مورد چالش های والد ناتنی شدن و نحوه برخورد با آن ها صحبت کنیم؛ با ما همراه باشید.
اصول اولیه والد ناتنی بودن
وقتی یک والد ناتنی می‌شوید، احتمالا به این موضوع فکر کنید که «آیا از همان ابتدا باید، مثل یک پدر و مادر واقعی رفتار کنید یا بهتر است صبور باشید». هیچ جواب قاطعی نمی توان به این سوال داد، زیرا هیچ راه درست و یکتایی برای همه وجود ندارد، با این حال شما می توانید به مرور زمان می توانید بفهمید که چه راه کار و رویکردی برای شما و خانواده شما مناسب تر است.
همان طور که گفته شد، والد ناتنی بودن و تشکیل خانواده ای جدید و به اصطلاح ترکیبی می تواند چالش برانگیز باشد، اما در کنار آن می تواند مزیت هایی نیز داشته باشد. در زیر مزیت ها و چالش های ناتنی بودن را بیان خواهیم کرد.
مزیت های ناتنی بودن
مزیت های ناتنی بودن می تواند شامل موارد زیر باشد:
- به شما فرصتی می دهد تا در زندگی فرزندان نقش محوری و مهم ایفا کنید.
- لذت زندگی و حمایت از یک خانواده بزرگ تر را به شما می دهد.
- به فرزندان شما و فرزندان همسرتان فرصت برقراری ارتباط با یکدیگر را می دهد.
- برای ایجاد یک رابطه قوی با شریک زندگی و فرزندان ناتنی خود فرصتی خواهید داشت.
چالش های ناتنی بودن
از چالش های زندگی با عنوان والد ناتنی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- شما به خانواده ای وارد می شوید که اعضای آن یکدیگر را به خوبی می شناسند و با هم صمیمی هستند، این موضوع می تواند احساس معذب بودن و طرد شدگی در شما ایجاد کند.
- ممکن است فرزند ناتنی شما را نپذیرد، نادیده بگیرد و یا در کنار شما احساس راحتی نداشته باشد و حتی به خاطر ناتنی بودنتان از بقیه خجالت بکشد! کنار آمدن با این موضوع و یافتن راهی برای ارتباط با فرزند ناتنی که هم برای شما و هم برای او مفید باشد، دشوار است.
- ممکن است والد دیگرِ فرزند ناتنی شما به حضورتان در زندگی فرزندش واکنش منفی نشان دهید و مجبور شوید با این واکنش منفی و انتقادهای او نیز مقابله کنید؛ این موضوع که والدِ دومِ فرزند ناتنی شما علاقه ای به حضور شما در زندگی فرزندش نداشته باشد، می تواند بر رفتار فرزند ناتنی شما با شما تأثیر بگذارد.
- اگر فرزند یا فرزندانی از خود دارید، ممکن است نسبت به فرزند خود احساس تعصب داشته باشید یا فکر کنید شریک زندگی شما با فرزندتان منصفانه رفتار نمی کند و ناراحت شوید.
- شما و شریک زندگیتان ممکن است رویکردها و انتظارات متفاوتی در مورد فرزندپروری داشته باشید. شما باید با شریک زندگی خود در مورد هر مشکلی که به دلیل این تفاوت ها پیش می آید صحبت کنید و راه حلی برای آن ها پیدا کنید.
- ممکن است مجبور به ایفای نقش خاصی شوید؛ برای مثال، از نامادری این انتظار را داشته باشند که نقش مراقبت اصلی را بر عهده بگیرد و یا ناپدری احساس کند، باید مسئولیت قوانین و مرزها را بر عهده بگیرد.
راه کار برای برخورد درست در رابطه ناتنی
در اینجا چند نکته که به شما کمک می کند، رابطه خود با فرزند ناتنی را درست کنید و نقش خود را به عنوان یک والد ناتنی راحتتر کنید، بیان خواهیم کرد.
صحبت کردن با شریک زندگی
در اولین قدم با شریک زندگی خود صحبت کنید و از او سوالاتی بپرسید:
- انتظار داری چه نقشی را در قبال فرزندت داشته باشم؟
- چه کارهایی را باید و چه کارهایی را نباید انجام دهم؟
- از کجا بفهمم اوضاع خوب پیش می رود یا نه؟
- چگونه بدون واکنش منفی و متعصبانه به یکدیگر بازخورد بدهیم؟
همچنین باید در مورد این که دوست دارید چقدر در پرورش فرزند او مشارکت داشته باشید و چه چیزی برای شما راحت است هم با شریک زندگی خود صحبت کنید.
شناخت فرزند ناتنی
اگر می توانید قبل از شروع زندگی مشترک با فرزند ناتنی خود آشنا شوید. می توانید با هم به گردش بروید یا فعالیت هایی مانند پیاده روی، خواندن کتاب یا تماشای فیلم انجام دهید و یا کارهای عملی مثل کمک کردن به او در انجام تکالیف مدرسه و یا همراهی او برای رساندن به قرار دوستانه اش را انجام دهید. همچنین از شریک زندگی خود در مورد نیازها، چیزهای خاص مورد علاقه و چیزهایی که فرزندش دوست ندارد، بپرسید.
روی نکات مثبت تمرکز کنید.
سعی کنید فرزند ناتنی خود را همان طور که هست بپذیرید و روی نکات مثبت رفتاری او تمرکز کنید. برای مثال، زمانی که او کار مثبتی انجام می دهد او را تشویق کنید و یا زمانی که در یک فعالیت عملکرد خوبی نشان داده است، به او هدیه بدهید یا با یک کیک او را غافلگیر کنید و موفقیتش را جشن بگیرید.
کارها را به آرامی پیش ببرید.
این مسیر را باید با سرعتی طی کنید که فرزند ناتنی شما، حرکت می کند. انتظار ایجاد یک عشق فوری و یا صمیمیت خیلی سریع را نداشته باشید، در روزهای اول به محترمانه برخورد کردن او با خودتان بسنده کنید.
اگر لازم است می توانید زمانی را صرف حمایت از فرزند ناتنی خود کنید، اما بهتر است در یکی دو سال اول نقش والد فعال را برعهده نگیرید. کافی است یک مسئولیت در قبال او را بپذیرید و فقط همان را انجام دهید، برای مثال او را هر شنبه به کلاس ورزشیش ببرید. با این کار به او این فرصت را می دهید که شما را بشناسد و به مرور زمان به شما اعتماد کند.
زمانی که این اعتماد شکل گرفت و هر دو با هم راحت شدید و صمیمت بین شما ایجاد شد می توانید نقش یک والد فعال و واقعی را به عهده بگیرید، البته این در صورتی است که شما، همسرتان و فرزند ناتنی شما با این موضوع موافق باشید.
همسر سابق شریک زندگیتان را درک کنید.
همسر سابق شریک زندگی شما، به زمان نیاز دارد که به حضور شما در زندگی فرزندش کنار بیاید و بتواند به شما اعتماد کند.
حتی الامکان بهتر است ارتباط چندانی با همسر سابق شریک زندگیتان نداشته باشید؛ خصوصا اگر همسرتان و همسر سابقش در مورد مراقبت از کودک و مسائل مربوط به او با یکدیگر صحبت می کنند، بهتر است در سال های اول این فاصله را حفظ کنید و ارتباطی با او نداشته باشید.
اما اگر شریک سابق همسرتان از اینکه در مورد مسائل فرزندش با شما صحبت کند، احساس ناراحتی نمی کند و شما نیز احساس راحتی می کنید، می توانید با هم در ارتباط باشید؛ حتی ممکن است به مرور زمان که با او آشنا می شوید ، او را دوست داشته باشید و انقدر با او احساس راحتی کنید که او را برای رویدادهایی مثل جشن تولد بچه ها و یا جشن فارغ التحصیلی آن ها نیز دعوت کنید.
مراقب خود باشید
بسیار مهم است که در این مسیر از خودتان نیز مراقب کنید و فقط روی جلب رضایت فرزند ناتنی تمرکز خود نکنید؛ برای خودتان وقت بگذارید، کارهای مورد علاقه خود را انجام دهید و فعالیت هایی که به سلامت روحی و جسمی شما کمک می کند.
مثل ورزش کردن، تغذیه سالم، دیدن دوستان و دنبال کردن اهداف، علایق و سرگرمی های خود را فراموش نکنید و برای هر یک زمانی اختصاص دهید.
نکاتی برای کسانی که قبلا فرزند نداشته اند.
اگر شما قبل از ازدواجتان و زندگی به عنوان یک والد ناتنی، فرزندی نداشته اید، موارد زیر می تواند به شما کمک کند:
- در مورد سنین و مراحل رشد کودکان بخوانید.
- در مورد تکنیک های صحیح فرزندپروری مثل گوش دادن فعال، روش های مدیریت رفتار و استفاده از توجه برای بهبود رفتار را بیاموزید. بهتر است شما و همسرتان با هم در یک کلاس روش های صحیح فرزندپروری شرکت کنید.
- از شریک زندگی خود در مورد برنامه روزانه فرزندش بپرسید و برای روزهای خاص او برنامه داشته باشید. اگر زمانی همسرتان حضور ندارد، حتما از فرزندش مراقبت کنید.
